80 هزار راننده با گذشت نزدیک به یکماه از استعفای مدیرعامل سازمان تاکسیرانی پایتخت همچنان منتظر معرفی سکاندار جدید این سازمان هستند. ساماندهی نرخ شارژ و برخورد با رانندگان غیرفعال از مشکلاتی است که آنها امیدواند با آمدن مدیریت جدید چاره‌ای برای آن اندیشده شود.
29 شهریورماه بود که با استعفای فضل الله اسلامی موافقت شد. رفتن اسلامی در اوج فعالیتهای ستاد مهر و چند روز مانده به آغاز سال تحصیلی جدید شک برکناری او را قوت بخشید.
هرچند اسلامی درباره استعفای خود به مهر گفته بود: مدتی پیش به دلیل علاقمندی به فعالیتهای عمرانی و پروژه ای از این سمت استعفا داده ام که مورد موافقت معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران قرار گرفت اما حواشی که پس از رفتن وی از شهرداری به وجود آمد تاییدی بر برکناری او بود.
حسن آقابیگی که در حال حاضر معاون امور مناطق سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران است و پیش از این مسئولیت بسیج معاونت را بر عهده داشت مدیریت روزهای بحرانی تاکسیرانی پایتخت را برعهده گرفت.
با وجود آنکه نام های بسیاری برای این تصدی این مسئولیت عنوان می شود، اما این سازمان که یکی از پر چالش ترین زیر مجموعه های معاونت حمل و نقل و ترافیک است همچنان بی سکان دار هدایت می شود.
در این میان برخی از پروژه های مهم سازمان تاکسیرانی بی نتیجه رها شده است. اعلام رتبه بندی شرکتهای خصوصی تاکسیرانی و لغو امتیاز شرکتهایی که موفق به کسب امتیازهای لازم نشده اند و قرار بود تا پایان پایان شهریور ماه به نتیجه برسد از جمله از این طرحها هستند.
دریافت شارژ ماهیانه در میانه ماه
با وجود آن که شورا و مسئولان شهرداری تاکید دارند کمترین تخلف در شرکتهای خصوصی تاکسیرانی رخ می دهد اما همچنان برخی از شرکتها بی توجه به مصوبه شورا نرخ های مورد علاقه خود را با عنوان شارژ از رانندگان دریافت می کنند. یکی از رانندگان شرکت خصوصی در گفتگو با مهر گلایه می کند که 10 درصد درآمد ماهیانه خود را باید به حساب شرکت واریز کند و اگر درمیانه ماه این رقم به 130 هزار تومان برسد، بیسیم ماشین قطع و بعد از پرداخت شارژ بیسیم خودرو دوباره وصل می شود.
او ادامه می دهد: رانندگان ملزم هستند حداقل در ماه تا 800 هزار تومان سرویس دهی کنند. مشابه این شرکتها که همچنان بر خلاف مصوبه شورا شارژ دریافت می کنند بسیار است.
ناصر خاکی یکی از رانندگانی است که در این سالها پیگیر حقوق از دست رفته هم صنفی هایش بوده است. او در این رابطه به مهر می گوید: متاسفانه در چند سال اخیر تخلفات شرکتهای خصوصی با حمایت مدیران شهرداری همراه بوده است و ما به رغم نامه‌نگاری‌های فراوان برای مدیران شهری، شورای شهر و حتی شهردار تهران نتوانستیم جلوی دریافت حق شارژها و دیگر مبالغ غیرقانونی را بگیریم.
او ادامه می‌دهد: رانندگان شرکتهای تاکسیرانی، اواخر سال گذشته نامه‌ای به وزیر کشور ارسال کردند و در آن از دریافت حق شارژهایی تا صدهزار تومان از سوی شرکتهای خصوصی گلایه کردند و اظهار داشتند که این مبالغ با اعمال تهدید و زور به صورت ناعادلانه و اجبار پرداخت می‌شود. ضمن اینکه رانندگان در این نامه و نامه‌های مشابه دیگر عنوان کرده بودند که مبالغی نیز به نام حق عضویت ،پول لباس، هزینه Gps و تاکسیمتر و... از آنها دریافت می‌شود.
مخالف اجرای اصل 44 نیستیم / صدور شتاب زده پروانه شرکت های تاکسیرانی
خاکی می‌افزاید: ما رانندگان تاکسی شرکتهای خصوصی مخالف اجرای اصل 44 قانون اساسی نیستیم بلکه خواستار اجرای صحیح آن براساس دستورات و منویات مقام معظم رهبری به طور منظم و استوار هستیم؛ تا موجب رشد و توسعه خدمات بخش خصوصی شود.
وی می‌گوید: متاسفانه با گذشت نزدیک به 4 سال از تشکیل و فعالیت این شرکتها آثار چندان شفاف و مطلوبی در ارائه خدمات به تاکسیرانان و پیشرفت در ساماندهی و رتبه‌بندی شرکتهای خصوصی به رغم وعده‌های داده شده از سوی مسئولان شهرداری تهران، مشهود نیست.
او معتقد است: یکی از دلایل این ناکارآمدی به گفته اعضای شورای شهر، عجله شهرداری در صدور پروانه بهره‌برداری برای افرادی بوده است که برخلاف مصوبه شورای شهر، صلاحیت و شرایط لازم برای فعالیت در عرصه حمل و نقل عمومی را نداشته‌اند. به طور مثال برای فردی که شغل وی تجارت زمین و انبوه‌سازی ساختمان بوده، پروانه بهره‌برداری شرکت خصوصی تاکسیرانی صادر شده است.
ادامه فعالیت مدیران متخلف شرکتهای خصوصی
وی اظهار می‌دارد: مدیرعامل یک شرکت به اتهام گرانفروشی لباس به رانندگان زحمتکش و مستضعف و اخذ مبالغ غیرقانونی و غیرمصوب با بهانه‌های مختلف، در مراجع قضایی محکوم به پرداخت صدها میلیون تومان جریمه و قید موضوع تخلف در پروانه شرکت شد اما متأسفانه این شرکت با همان مدیر متخلف هنوز به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
خاکی می‌افزاید: بنده به خاطر پیگیری مشکلات و مسائل رانندگان تاکسی خصوصی و اعتراض به نابسامانی‌های حاکم بر تاکسیرانی بارها تهدید شدم.
او از شگرد تازه برخی مدیران این شرکتهای خصوصی برای کسب امتیاز لازم پرده بر می دارد و می گوید: بر اساس قانون این شرکتها باید 80 تاکسی به نام خود داشته باشند و آنها نیز رانندگان را مجبور کرده اند به طور صوری به نام شرکت کرده و آنها در مقابل، حق شارژ از این رانندگان دریافت نمی کنند.
خاکی با بیان اینکه رانندگان حاضرند حتی شارژهای 50 هزار تومانی هم پرداخت کنند اما باید در مقابل این پرداخت ها امکاناتی دریافت کنند ،گفت: مهمترین خواسته ما از این شرکتها امنیت شغلی است که متاسفانه از آن برخودار نیستیم و همچنان رانندگان شخصی به راحتی در خطوط مسافرکشی می کنند.
مرگ راننده تاکسی به دلیل مسافر دزدی
او ادامه می دهد: چند ماه پیش دو راننده به دلیل آن که راننده دیگر وارد خط آنها شده بود ومسافر سوار کرده بود با هم درگیر می شوند که منجر به مرگ یکی از رانندگان می شود. در این حادثه اگر نظارت بر خطوط وجود داشت پیش نمی آمد.
خاکی می گوید: قرار بود سرپرست های قدیمی خطوط تغییر کرده و ناظرانی از جانب این شرکتها انتخاب شوند که تسلط بیشتری بر سرپرستی خطوط داشته باشند اما با گذشت 6 ماه از سال این موضوع در خطوط مشهود نیست.
بی توجهی به تاکسیهای غیر فعال در پایتخت
خاکی در ادامه به تاکسیهای غیر فعال شهر اشاره می کند و می گوید: در خطی که من مشغول فعالیت هستم 90 تاکسی باید خدمات رسانی کند که تنها 40 تاکسی در خطوط فعال هستند. ما پلاک های تاکسی های غیر فعال را نیز به بازرسی داده ایم اما نتیجه ای نداشته است.
رانندگان تاکسی معترض به شورا مراجعه کنند / شرکت بدهکار نداریم
اما خسرو دانشجو سخنگوی شورای شهر تهران اعتقاد دیگری دارد. اوبه خبرنگار مهر می گوید: زمانی که این شرکتها آغاز به کار کردند رقم های بالایی از رانندگان به عنوان شارژ دریافت کردند که پس از ورود شورا به موضوع و جلسات طولانی که بیش از 8 ماه طول کشید این رقم ها عادلانه و کارشناسی شد و تقریبا به یک سوم رقم قبلی کاهش پیدا کرد.
او ادامه داد: شرکتهایی که از توان مالی برخوردار بودند ما به التفاوت این رقم را یکجا به رانندگان پرداخت کردند و شرکتهای دیگر با توافق رانندگان به طور قسطی در حالت پرداخت ما التفاوت شارژها هستند و اگر راننده ای در این خصوص اعتراض دارد می تواند به شورای شهر اعلام کند تا به آن رسیدگی کنیم .
یک هفته تا اعلام مدیر چهارم
متوسط سهم تاکسی در حمل و نقل تهران 20 تا 25 درصد است. که این رقم 10 برابر استانداردهای جهانی است. گستردگی فعالیتها در این حوزه سبب چالش ها و مشکلات همیشگی این سازمان شده است. سازمانی که در مدیریت فعلی شهر تهران سه مدیر با سه سبک مدیریت متفاوت بر خود دیده است. گفته می شود تا پایان این هفته مدیر عامل جدید تاکسیرانی معرفی می شود باید منتظر ماند و دید چهارمین مدیرعامل می تواند مشکلات تاریخی این حوزه را حل کند.
http://www.mehrnews.com/fa/newsdetail.aspx?NewsID=1432591
قبل از عمل
بیش از سه هفته است که یک واگن به مسافران زن در ایستگاههای مترو اضافه شده است. اما در میان برخی مسافران مرد زیر بار این طرح نرفته‌اند و با حضور در واگنهای ویژه زنان به حقوق و حریم آنها تعدی می‌کنند.
مدتهاست که دو واگن ابتدایی و انتهایی قطارهای مترو به خانم ها اختصاص دارد. هر چند مسافران خانم در تمام واگن ها حضور دارند اما این دو واگن منطقه ممنوعه آقایان محسوب می شود و از مسئولان مترو گرفته تا خانمهای مسافر اجازه ورود حتی پسرنوجوانی که به همراه مادرش قصد سفر با مترو را دارد نمی دهند.
اما از ابتدای مهرماه یک واگن دیگر نیز به این محدوده اضافه شد و سهم خانم ها به سه واگن رسید. این افزایش زیاد به مذاق مسافران مرد خوش نیامد و بسیاری از آنها حاضر به پذیرفتن این سهم بیشتر نشدند و در مقابل واگذاری آن به خانم ها مقاومت می کنند. مقاومتی که با حمایت ماموران مترو همراه است.
اما داخل این واگن ها اتفاقات قابل تاملی رخ می دهد. مردانی که سر خوش از فتح واگن از دست رفته شان هستند این پیروزی را با کلمات نامناسب به مسافران خانم ها یاد آوری می کنند.
مریم رحیمی 43 ساله یکی از مسافرانی است که هر روز به دلیل بی توجهی آقایان به اضافه شدن واگن سوم به خانم ها با یکی از این مردان درگیر می شود.
او می گوید: در روزهای ابتدایی این بحث ها شکل خواهش و نصیحت داشت اما تکراراین حرکت در روزهای آتی آن را به جنگ و دعوا تبدیل کرده است.
به گفته رحیمی، تا ایستگاه امام خمینی وضعیت عادی است اما مسافران مردی که در ایستگاه امام خمینی (ره) به واگن ها وارد می شوند به این موضوع بی توجه هستند. آنها در پاسخ به خواهش های ما که می خواهیم واگن مخصوص خانم ها را ترک کنند می گویند پس چرا ورود شما به سایر واگنها ممنوع نیست.
این خانم میانسال که مسافر هر روزه مترو است ادامه می دهد: بخش های دیگر مترو برای خانم های تنها غیر قابل استفاده است. هجوم مردان و فشردگی مسافران اجازه نمی دهد که قدم به این واگن ها بگذاریم. این واگن اضافه تدبیر خوبی بود که متاسفانه توجهی به نحوه اجرای آن نمی شود.
او اضافه می کند: آقایانی که از ایستگاه امام خمینی (ره) وارد این واگن می شود با صدای بلند سخنان ناشایستی به زبان می آورند. مسئولان ما که از ورود خانم ها به استادیوم های ورزشی به خاطر ادبیات ناشایست برخی تماشاگران جلوگیری می کنند چرا برای فضای غیرفرهنگی که در این واگن ها ایجاد شده فکری نمی کنند.
مشکل این مسافر میانسال درد سایر مسافران خانومی است که به واگن سوم پا می گذارند. سحرشریفی دانشجو است و هفته ای سه بار مسافر شهر ری است. او می گوید: مردانی که به این واگن می آیند با هدف جلب توجه و مبارزه با خانم ها می آیند. کافی است به آنها بگوید که چرا پا به این واگن ها گذاشته اید آن وقت نمایشنامه ای سخیف از سوی آنها اجرا می شود. گاهی اوقات نیز خانم ها تلاش می کنند با تمسخر آنها را بیرون برانند که کمتر موفقیتی حاصل می شود.
اما مسئولان مترو نیز قصد برخورد جدی با این نوع رفتارها ندارند. علی محمد قلی ها، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران در پاسخ به این پرسش که چرا با مسافران مردی که وارد واگن اضافه شده برای زنان می شوند برخورد نمی شود به مهر می گوید: برای این که این موضوع میان مسافران مترو جا بیافتد نباید اقدامات سلبی کرد.
وی ادامه می دهد: ما در این زمینه فرهنگسازی می کنیم و هر ده دقیقه یکبار از بلندگوهای مترو این موضوع اعلام می شود که امیدواریم با پایان دوره آزمایشی این مقاومتها نیز پایان پذیرد.
قلی ها با اشاره به اینکه افزایش یک واگن ویژه خانم ها بر اساس نظرسنجی ها و آمار مسافران بوده است گفت: این طرح یک ماه به صورت آزمایشی انجام می شود در صورتی که این واگن اضافه شده در بیشتر ساعت های مترو خالی باشد ادامه پیدا نمی کند زیرا توجیهی برای ادامه کار نداریم.
چند روز دیگر یکماه آزمایشی این طرح به پایان می رسد در حالی که هنوز این واگن ها به طور کامل به خانم ها واگذار نشده است و خانم ها برای تصرف صد در صدی آن مبارزه می کنند.
گزارشم بعد از اصلاح
بیش از سه هفته است که یک واگن به مسافران زن در ایستگاههای مترو اضافه شده است اما در میان برخی مسافران مرد با این طرح مخالفت می کنند.
مدتهاست که دو واگن ابتدایی و انتهایی قطارهای مترو به خانم ها اختصاص دارد. هر چند مسافران خانم در تمام واگن ها حضور دارند اما این دو واگن منطقه ممنوعه آقایان محسوب می شود و از مسئولان مترو گرفته تا خانمهای مسافر اجازه ورود حتی پسرنوجوانی که به همراه مادرش قصد سفر با مترو را دارد نمی دهند.
اما از ابتدای مهرماه یک واگن دیگر نیز به این محدوده اضافه شد و سهم خانم ها به سه واگن رسید. این افزایش زیاد به مذاق برخی مسافران مرد خوش نیامد و بسیاری از آنها حاضر به پذیرفتن این سهم بیشتر نشدند و هنوز در مقابل واگذاری آن به خانم ها مقاومت می کنند. مقاومتی که با حمایت ماموران مترو همراه است.
اما داخل این واگن ها اتفاقات قابل تاملی رخ می دهد. مردانی که بی توجه به سهم جدید خانم ها همچنان مانند گذشته به حریم تاره خانم ها پا می گذارند.
مریم رحیمی 43 ساله یکی از مسافرانی است که هر روز به دلیل بی توجهی آقایان به اضافه شدن واگن سوم به خانم ها با یکی از این مردان درگیر می شود.
او می گوید: در روزهای ابتدایی این بحث ها شکل خواهش و نصیحت داشت اما تکراراین حرکت در روزهای آتی آن را به جنگ و دعوا تبدیل کرده است.
به گفته رحیمی، تا ایستگاه امام خمینی وضعیت عادی است اما مسافران مردی که در ایستگاه امام خمینی (ره) به واگن ها وارد می شوند به این موضوع بی توجه هستند. آنها در پاسخ به خواهش های ما که می خواهیم واگن مخصوص خانم ها را ترک کنند می گویند پس چرا ورود شما به سایر واگنها ممنوع نیست.
این خانم میانسال که مسافر هر روزه مترو است ادامه می دهد: بخش های دیگر مترو برای خانم های تنها غیر قابل استفاده است. هجوم مردان و فشردگی مسافران اجازه نمی دهد که قدم به این واگن ها بگذاریم. این واگن اضافه تدبیر خوبی بود که متاسفانه توجهی به نحوه اجرای آن نمی شود.
او اضافه می کند: آقایانی که از ایستگاه امام خمینی (ره) وارد این واگن می شود با صدای بلند سخن گفته و به تذکرات ما بی توجهی می کنند.
مشکل این مسافر میانسال درد سایر مسافران خانومی است که به واگن سوم پا می گذارند. سحرشریفی دانشجو است و هفته ای سه بار مسافر شهر ری است. او می گوید: مردانی که به این واگن می آیند با هدف جلب توجه پا به این واگن می گذارند .هر چند کمبود قطار و افزایش مسافران را می توان دلیل این مشکل دانست .
عباسی مسافر مردی است که پا به واگن سوم گذاشته است او می گوید: خانم ها در تمام واگن ها می توانند تردد کنند اما برای مردان هر روز محدودیت های بیشتری ایجاد می کنند . او به فشرد گی و ازدحام شدید در واگن های مردانه اشاره می کند و می گوید: اختصاص این واگن به خانم ها سبب شده سایر واگن ها برای اقایان غیر قابل استفاده شود .
طومار500 امضایی علیه واگن سوم
کریمی یکی دیگر از آقایانی است که هر روز به عنوان خط مقدم مبارزه با اضافه شدن واگن به خانم ها در مترو می گوید: واگنی به خانم ها اضافه نشده است زیرا آنها می توانند در تمامی واگن ها سوار شوند این حرکت یعنی واگنی از اقایان کم شده است .
او ادامه می دهد: ازدحام در سایر واگن ها به حدی رسیده است که در های قطار به سختی بسته می شود . این در حالی است که واگن مربوط به خان مها خلوت تر از گذشته است.
کریمی از امضا 500 مسافر مرد که به این موضوع معترض هستند خبر می دهد و می گوید: این طومار توسط مسافران مردی به امضا رسیده است که به قانون جدید بی توجه هستند زیرا این قانون امکان اجرایی شدن ندارد .
اما مسئولان مترو نیز قصد برخورد جدی با این نوع رفتارها ندارند. علی محمد قلی ها، مدیرعامل شرکت بهره‌برداری مترو تهران در پاسخ به این پرسش که چرا با مسافران مردی که وارد واگن اضافه شده برای زنان می شوند برخورد نمی شود به مهر می گوید: برای این که این موضوع میان مسافران مترو جا بیافتد نباید اقدامات سلبی کرد.
وی ادامه می دهد: ما در این زمینه فرهنگسازی می کنیم و هر ده دقیقه یکبار از بلندگوهای مترو این موضوع اعلام می شود که امیدواریم با پایان دوره آزمایشی این مقاومتها نیز پایان پذیرد.
فرهنگ سازی می کنیم
قلی ها با اشاره به اینکه افزایش یک واگن ویژه خانم ها بر اساس نظرسنجی ها و آمار مسافران بوده است گفت: این طرح یک ماه به صورت آزمایشی انجام می شود در صورتی که این واگن اضافه شده در بیشتر ساعت های مترو خالی باشد ادامه پیدا نمی کند زیرا توجیهی برای ادامه کار نداریم.
چند روز دیگر یکماه آزمایشی این طرح به پایان می رسد در حالی که هنوز این واگن ها به طور کامل به خانم ها واگذار نشده است و خانم ها برای تصرف صد در صدی آن مبارزه می کنند.
نورا حسینی